کار من، در ابتدا با قصه‌های شبانه برای پسرم شروع شد. اما بعد از سال‌ها گفت‌وگو با پدر مادرها، شنیدن نظرات بچه‌ها و شناسایی دقیق نیازها و چالش‌‌ها، مدرسه قصه‌گویی آزاده به دنیا اومد. چون دیگه بعد از چند سال کار و تحقیق، گذروندن دوره‌های مختلف روانشناسی کودک، وقتش رسیده بود تا داستان‌های شبانه، ابزار تواناتری برای آموزش به بچه‌ها بشن. و این همون جایی بود که مدرسه آزاده متولد شد و کار من، آزاده قصه گو، پا به مرحله جدیدی گذاشت. ایده پشت “مدرسه قصه‌گویی” شاید یه‌جورایی در عنوان و ساختارش هم قابل حس باشه. مدرسه‌ی آزاده، برای دسترسی بچه‌ها و پدر مادرهای بیشتری به این نوع نگاه و آموزش، فعالیتش رو شروع کرده و همه زندگی من رو در بر گرفته. حالا من حتی توی خواب هم، به رویاها و ایده‌های هیجان انگیز، برای رشد، عشق و لذت توی این مدرسه فکر می‌کنم.